“হৃদয়ৰ উমেৰে সেমেকা চিঠি’’
মনৰ ভাষাবোৰৰ সৰে ,
চকুপানী হৈ ,
উকা পাতত বিয়পে চিয়াঁহী হৈ ;
ভাবনাৰ সাগৰ খান্দি
আহিবাচোন কেতিয়াবা
চিঠি এখন লৈ ।
তেজেৰে তিতা চিঠিখন
ডাকোৱালে দিয়ে ,
সময় আৰু প্ৰতিশ্ৰুতিবোৰ
তাতেই থাকে ।
অন্তিম স্ৰোত হৈ বিয়পে
তোমাৰ শিৰতেই ।
উন্মাদ দেহে নামানে
কবিতাৰ ভাষা
উত্তপ্ত হৈ পৰা নাম হৈ
চিঠিখন বেনামী ৰূপে বিয়পে
সমাজৰ শিখৰে শিখৰে ।
শুকুলা সাজ দলিয়াই
দাপোন ভাঙে আৰু উপায়হীন চিঠিখনে
মাথো আখৰবোৰ সলনি কৰে ,
অনুভূতিললৈ ,
চিন্তালৈ ,
সুখলৈ ,
আৱেগলৈ ,
প্ৰজন্মলৈ ,
সংঘাতৰ আৱৰ্জনালৈ ,
অনাথালয়ৰ সুখলৈ ।
No comments:
Post a Comment